Χημειοθεραπείες ότι πιο βίαιο μπορεί να δεχθεί το ανθρώπινο σώμα. Οι αντοχές δοκιμάζονται τα όρια ξεπερνιούνται. Είναι σωματικό κ ψυχικό άδειασμα. Δεν είνα ο πόνος οι αναγούλες ,οι εμετοί, είναι ένα ανεξήγητο εσωτερικό ζόρι, ένας πόλεμος μέσα στο σώμα. Και μετά τα μαλλιά, τα φρύδια όλα, περούκες, μαντίλια. Η όψη αγριεύει το πρόσωπο αλλάζει μπαίνει [...]
Όταν είσαι κλεισμένη στο σπίτι , 10 μέρες "αναγκαστικά" γιατί περνάς το σύνδρομο του "Φωτεινούλη" , αφού φεγγοβολάς από την ραδιενέργεια, (βλέπε επανέλεγχος) οι σκέψεις έρχονται σαν καταιγίδα και πλημμυρίζουν τόσο το μυαλό σου, που νιώθεις πως δεν χωράνε άλλες. Κάπως έτσι άρχισα να τις ακουμπάω πάνω σε τούτη την οθόνη και τις έντυσα με [...]
Στην οικογένεια δεν είχαμε ιστορικό καρκίνου. Μόνο ένας παππούς που πέθανε…παππούς. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα νοσήσω από τον καρκίνο. Νόμιζα ότι συνέβαινε μόνο στους άλλους. Δεν μπορούσα να καταλάβω ότι οι άλλοι είμαστε εμείς. Ήμουν νέα, δυνατή, θαραλλέα, ήθελα να ρουφήξω τη ζωή. Ήμουν μόνο 38 ετών. Όλα στη ζωή μου τα έκανα νέα. [...]
Καρκίνος. Δύσκολη λέξη. Δύσκολη να την πεις. Δύσκολη να την ακούσεις. Σκέφτομαι πόσες φορές μέχρι τον Οκτώβρη του 2002 την είχα ακούσει, αφήνοντάς μου πάντα αυτή την αίσθηση του τρόμου, της θλίψης. Ακουγόταν και ξεχνιόταν. Με άγγιζε για μιά στιγμή. Με συγκλόνιζε. Όμως γυρνούσα στα "πολύτιμα καθημερινά δικά μου" και πάει, ξεχνιόταν. Ποτέ δεν είχα [...]
Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας ευαισθητοποίησης κατά του καρκίνου του στήθους. Χρόνια το άκουγα αυτό χωρίς να δίνω μεγάλη σημασία. Φυσικά αγόραζα ροζ βραχιολάκια, ροζ κορδελάκια και οτιδήποτε άλλο έβγαινε για να στηρίξω τον συγκεκριμένο σκοπό αλλά χωρίς να πολυκαταλαβαίνω ποσό κοντά μου βρίσκεται ο κίνδυνος της συγκεκριμένης ασθένειας. Όχι μόνο σε μένα αλλά σε [...]
Η δική μου ιστορία!! Ξεκίνησε ένα βράδυ, έτσι απλά όπως πολλά βράδια που έκανα μόνη μου ψηλάφηση, κάτι μικρό και σκληρό στο δεξί μου στήθος, όμως αρκετό για να ακούσω την καρδιά μου να χτυπά πολύ δυνατά. «Κάτι έχω στο στήθος μου» είπα δειλά στο σύζυγο. Απάντηση: «ε τώρα εσύ όλο βλακείες λες». Ξεκίνησα τιε [...]
Καλησπέρα,είμαι ο Χρήστος 48 ετών σήμερα και θα ήθελα να σας μιλήσω για τη δική μου εμπειρία με τον καρκίνο. Πρίν από 10 χρόνια περίπου και συγκεκριμένα το 2007, ανακάλυψα ένα μελανό σημάδι πίσω στην πλάτη μου, σε δύσκολο σημείο κι όχι πολύ ορατό. Ήταν πρώτη φορά που το έβλεπα, κι αυτό κατά τύχη μάλιστα, [...]
Όλα άρχισαν ένα ωραίο ανοιξιάτικο απόγευμα μετά τη δουλειά και αφού είχαν αναβληθεί όλη τη βδομάδα τα απογευματινά μαθήματα στο μεταπτυχιακό μου γιατί οι καθηγητές μας θα έλειπαν στο εξωτερικό. Μια βδομάδα όλα τα απογεύματα κενά. Έκανα σχέδια για βόλτες, καφέδες με φίλους και συνεργάτες για να συζητήσουμε τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις. 2012. Μόλις είχαν [...]
Πριν λίγες μέρες χαζολογώντας με το Μιλτιάδη βαλθήκαμε να τραβάμε φωτογραφίες ο ένας τον άλλο, διασκεδάζοντας την ευτυχισμένη αεργία μας, εκείνη την πρώτη, αληθινά φθινοπωρινή βραδιά . Είναι αλήθεια, ότι όσο κι αν ποτέ δεν μου πολυάρεσαν οι φωτογραφίες και τα κοιτάγματα στον καθρέφτη, τελευταία έπιανα τον εαυτό μου ολοένα και περισσότερο ν' αναζητάει την [...]
Από πολύ μικρή είχα πλάσει έτσι τον εαυτό μου ώστε να πιστεύω πως είμαι πολύ δυνατή. Δεν επέτρεπα τίποτα που να με κάνει να νιώθω. Έτσι έγινα ένας πολύ αγαπητός ενήλικας αλλά και πολύ μοναχικός!!! Πίστευα πως δεν έπρεπε να δείχνω τις αδυναμίες μου και έτσι πίστεψα πως εμένα δεν θα με πονέσει ποτέ κανένας. [...]
